Delirious
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

 

 ORPG | Acts of Courage

Ga naar beneden 
2 plaatsers
Ga naar pagina : Vorige  1, 2, 3, 4 ... 11 ... 19  Volgende
AuteurBericht
Burtonized

Burtonized


Aantal berichten : 309
Registratiedatum : 17-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Jolien

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:50

Sally keek hem aan, nog steeds een glimlach rondom haar lippen. 'Ik wil je nog steeds horen spelen, dat je het weet,' zei ze, maar er klonk alleen maar nieuwsgierigheid in haar stem. Ze had nu gezien hoe deze jongen voor haar in staat was dingen te verwoorden of uit te beelden en dat had haar geïntrigeerd.
Ze duwde zichzelf iets omhoog en ging op het tafeltje zitten waar ze tot voor kort tegenaan geleund had. Ze sloeg haar benen over elkaar en met haar handen omklemden ze de rand van de tafel, alsof ze houvast zocht. Ze dacht na over zijn woorden over zijn tik. Sally dacht sowieso na over de woorden van mensen. Ze was niet iemand die, tenzij ze diegene niet mocht, zomaar antwoord gaf. Ze dacht na over haar antwoorden, wilde ze juist formuleren. 'Ik denk dat ik hieruit kan opmaken dat je ontzettend geconcentreerd bent op ons gesprek, want je blijft maar je hand door je haar halen,' zei ze uiteindelijk, een glimlach rondom haar lippen.
Sally was een oplettend persoon en er waren weinig dingen die ze niet zag. Het viel haar dan ook op hoe hij constant zijn handen spande en ontspande. Ze keek hem aan, haar blik vragend, nieuwsgierig. 'Is er een reden waarom je heel de tijd je handen spant en ontspant?'
Ze begon het idee te krijgen dat ze niet goed meer van hem weg kon kijken. Ze ijzige, blauwe ogen waren fascinerend, geen open boek, maar toch niet al te moeilijk te doorgronden. Ze waren als diepe zeeën, de bodem leek je maar niet te kunnen vinden.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gentlerain

Gentlerain


Aantal berichten : 290
Registratiedatum : 18-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Nina

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:50

Opnieuw, een zachte, warme lach die de ruimte vulde, waarna hij kort zijn hoofd bewoog. ‘Natuurlijk, eens zul je mij horen spelen.’ Zijn woorden waren zorgvuldig uitgekozen, hij wilde geen tijdslimiet, noch een tijd binden aan die gebeurtenis. Hij wilde haar zijn muziek laten horen, echter niet meteen. Hij wilde de kans zijn muziek te overdenken. Toen zij zich tegen de tafel, waar zij tegen aan had geleund, omhoog drukte, om hier op plaats te nemen, kwam een zelfde soort neiging in hem op, maar minuten drukte hij deze weg. Hij wilde niet haar bewegingen, of gedrag kopiëren. Zij waren afzonderlijke personen, er was wel degelijk een connectie, maar wanneer hij kopieer gedrag zou gaan vertonen. Hij had het idee dat dit raar zou overkomen. Haar woorden lieten een grijns om zijn lippen verschijnen en verontschuldigend schudde hij met zijn hoofd. ‘Misschien komt het wel, omdat ook jij aan je haren zit, dat mijn eigen tik hierdoor versterkt wordt. Ik vind dit gesprek namelijk uiterst interessant. Bijzonder, zelfs.’ De heldere ogen van de jongedame drukten groot deel van haar emotie uit. Opnieuw schudde hij met zijn hoofd, bij de vraag die zij hem stelde. Niet meteen wist hij hier een reden voor. ‘Ik heb geen idee. Ik doe het vaker, maar pas later weet ik mij te beseffen waarom dit is. Het is vaak een spanning, waar ik me wel bewust van ben, maar die op het moment zelf niet echt tot mij doordringt.’ Hij glimlachte, opnieuw. Hij voelde zich ontspannen, op zijn gemak. Ergens kon hij het zelf veilig voelen, hij had niet het idee dat alles wat hij haar vertelde door verteld zou worden, bij haar veilig was. Rustig duwde hij zichzelf omhoog en sprong op zijn bureau. Ze leken vrienden, vertelden elkaar dingen die leraar en leerling normaal niet aan elkaar vertelden. Geheimen, tenminste in een situatie als deze.
Terug naar boven Ga naar beneden
Burtonized

Burtonized


Aantal berichten : 309
Registratiedatum : 17-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Jolien

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:50

'Eens zal ik je horen spelen,' herhaalde Sally en haar stem klonk geamuseerd. 'Ik had ergens gehoopt dat je het me vandaag nog zou laten horen. Ik ben nieuwsgierig geraakt, vrees ik.' Ze keek hem aan en lachte opnieuw toen hij zei dat het wel eens haar gefrunnik aan haar haar kon zijn, dat zijn tik versterkte. Uiteindelijk zweeg ze een tijdje, nadenkend over zijn woorden. Ze keek hem hierbij niet aan, haar blik was nu eerder gericht op het rode boekje dat naast haar lag. 'Ik heb je zo ontzettend verkeerd ingeschat,' zei ze uiteindelijk, waarbij ze hem ook weer aan keek. 'Ik weet dat ik vanmorgen niet mijn allerbeste humeur had, maar alsnog. Toen ik merkte dat ik mijn boek kwijt was, wilde ik het liefst zo snel mogelijk weer weg uit dit lokaal, maar nu heb ik daar eigenlijk niet echt de behoefte meer toe.' Ze merkte dat ze niet bang was om te zeggen wat ze dacht, wat er door haar heen ging. Ze kon open tegen hem zijn. Misschien was het omdat ze dezelfde soort passie deelden, misschien ook niet.
Ze dacht vervolgens weer een tijdje na. Dit gesprek met hem zorgde ervoor dat ze ontzettend nadacht over haar woorden, alsof ze bang was om een verkeerde verklaring te geven en om de mening die ze deelden te verbreken. 'Je bent dus gespannen als je dat doet. Maakt mijn aanwezigheid je dan werkelijk gespannen, of zijn er andere redenen voor?' Het was pure nieuwsgierigheid, oprechte nieuwsgierigheid die haar steeds opnieuw vragen liet stellen.
Ze zag hem op het moment niet meer als leraar, maar absoluut als een vriend. Ze hield haar hoofd ietwat schuin en pakte toen haar tas van de grond af, waarna ze een notitieblok en een potlood zocht. De manier waarop Daniël nu zat, was iets dat haar handen moesten vereeuwigen. Soms had ze zulke momenten, dat ze gewoon móest tekenen wat er gebeurde. Ze zette haar tas weer weg en haar potlood stond al op het papier. Ze gaf hem geeneens een teken dat ze hem ging tekenen, het gebeurde gewoon vanzelf.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gentlerain

Gentlerain


Aantal berichten : 290
Registratiedatum : 18-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Nina

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:50

Een glimlach deed om zijn lippen verschijnen, bij de woorden die het meisje sprak. Natuurlijk, hij wilde graag eens voor haar spelen, zijn muziek delen met een persoon die hem op zijn gemak stelde, zoals zij hem op zijn gemak stelde. Alleen kon hij het niet meteen doen. Gedachten die hij altijd al gehad had, als iemand hem naar zijn muziek vroeg, hij wilde denken en meestal gebeurde het dan, dat hij zijn belofte brak, zijn muziek niet wilde delen. Hij bleef liever in zichzelf gekeerd, toch had hij ergens het gevoel dat hij deze belofte, al was dit niet zo uitgesproken, niet kon breken. Niet tegenover haar, ze was bijzonder, maar toch wilde hij zijn muziek overdenken. Misschien zelfs dit moment, dit moment speciaal in muziek vastleggen.
De glimlach om zijn lippen verbreedde zich, bij de woorden die over haar lippen vloeiden en onwillekeurig ging hij opnieuw met zijn hand door zijn haren. ‘Ik ben blij dat je, je gedachten over hebt kunnen bijstellen. Het was een zwaar jaar voor mij geworden als dat niet zo was geweest, vermoed ik.’ Even zette hij zijn voeten weer op de grond, terwijl hij zich naar Sally voorover boog. Voorzichtig pakte hij het rood fluwelen boek weg, welke hij zorgvuldig opensloeg toen hij weer op zijn bureau was gaan zitten. ‘Je hebt mij verbaasd Sally. Voor een jongedame van jou leeftijd ben je bijzonder wijs. Bijzonder.’ Zijn stem klonk beheerst, maar de bewondering wist hij niet weg te laten. Kalm gingen zijn vingers naar de veer, terwijl hij naar haar luisterde.
‘Ik weet niet wat het is, momenteel niet.’ Hij zuchtte zacht, om zijn ogen weer naar te laten gaan, toen hij zag hoe zij haar tas pakte. Kort zocht zij tussen haar boeken, om na enkele seconden een papier en potlood uit haar tas te halen. Een lichte glimlach kwam om zijn lippen en kalm gleed zijn blik weer naar het boekje. Zacht zette hij de veer op het papier, om te beginnen schrijven, af en toe de veer in de inkt dopend, om vervolgens weer verder te schrijven.
Terug naar boven Ga naar beneden
Burtonized

Burtonized


Aantal berichten : 309
Registratiedatum : 17-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Jolien

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:50

Sally begon te lachen, maar haalde haar blik niet van het papier af. 'Geloof me, Daniël, zo verschrikkelijk ben ik niet. Ik had vanmorgen gewoon een slecht humeur en het feit dat die meiden, die normaal geen ene flikker uitvoeren, nu ineens iets uitvoerden, vanwege een nieuwe, jonge leraar, dat viel niet helemaal goed, geloof ik.' Ze keek even op van het papier en glimlachte bij het zien van zijn nieuwe houding. Ze hoopte dat hij niet te veel zou bewegen, aangezien ze dan niet goed zijn contouren kon tekenen. Maar goed, ze kon het best begrijpen als hij na een tijdje zou willen bewegen. Dat was het nadeel met levende mensen natekenen, ze moest snel werken, omdat de mensen anders begonnen te klagen over hoe ze weg wilden, wilden bewegen.
Ze keek op toen hij de opmerking maakte over hoe wijs ze was voor haar leeftijd. 'Ik ben niet wijs, Daniël. Ik ben gewoonweg iemand die nadenkt over haar antwoorden en niet zomaar antwoorden geeft.' Ze glimlachte en richtte zich toen weer op het papier op haar schoot.
Zoals wel vaker gebeurde als ze tekende, begon ze zachtjes te neuriën, niet echt een bepaalde melodie hebbend.
Ze kwam in haar eigen wereldje terecht, de wereld die ze betrad als ze tekende. Ze was nu bezig met zijn gezicht, dat ze zo goed mogelijk wilde neerzetten. Af en toe wisselde ze van potlood, als ze een B potlood nodig had, in plaats van een H of een HB.
Er ging vaag door haar hoofd heen dat Sorrel op haar zat te wachten, waarschijnlijk. Ze had allang terug moeten zijn in de leerlingenkamer, maar Sally voelde gewoonweg niet de behoefte om weg te gaan. De band die er was, die er op het moment tussen hen heerste, was breekbaar, net zoals iedere band die er bestond, en Sally was er nog niet aan toe om die band te verbreken.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gentlerain

Gentlerain


Aantal berichten : 290
Registratiedatum : 18-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Nina

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:51

Een zachte lach kwam ook over zijn lippen, bij haar woorden en luchtig haalde hij zijn schouders op. ‘Had je dan vriendelijker tegen mij gedaan, in een goede bui. En dat met diezelfde ‘hekel’ die je hiervoor nog aan mij had?’ Een lichte grijns kwam om zijn lippen, terwijl zijn veer weer lichtjes in de zwarte inkt verdween. ‘Misschien, Sally, maakt juist dat je wijs.’ Opnieuw sierde een lichte glimlach zijn lippen, terwijl hij kort de veer in de inkt neerzette. Zijn helder blauwe ogen gleden traag langs de pagina, bijna alsof hij de woorden en de kleine, bescheiden tekeningen in de hoeken van de pagina voor het eerst zag, alsof hij ze voor het eerst ontdekte. Zijn handschrift was anders dan het in de ochtend was geweest, de letters waren sierlijk, krullend bijna. Leken over het sneeuwwitte papier te dansen en de tekeningen leken diezelfde stijl te vertonen. Sierlijk, krullend en ergens gaven de kleine tekeningen de indruk van vrijheid. Een zachte zucht spoelde over zijn lippen, waarna hij de veer weer tussen zijn vingers nam, kort, niet meer dan seconden gleed zijn blik naar Sally.
Zo leken zij beiden in hun wereld te verdrinken, zonder dat zij hier erg in hadden en zelfs al hadden zij dit van elkaar door, ze zouden elkaar niet storen. De werelden waren magisch, breekbaar.

Een zachte, en bovenal geïrriteerde zucht gleed langs haar roze lippen, terwijl zij het boek dat op haar schoot lag dichtvouwde. Haar aandacht was niet werkelijk bij de tekst geweest, toch had zij het een lange tijd weten vol te houden, tot het wachten haar begon te vervelen. Met een zucht stond zij op, om naar haar slaapzaal te lopen, waar de andere aanwezigen haar bewust uit te weg gingen. Haar heldere ogen stonden al net zo geïrriteerd als haar zucht was geweest en met een achteloos gebaar wierp zij het boek, richting het bed dat zij al die jaren al had beslapen. Met een zacht geluid kwam het boek op het bed, om hier vervolgens van af te glijden en met een doffe klap op de grond te vallen. Hier besteedde ze echter geen aandacht aan en met snelle passen liep ze de trap weer af, langs haar medestudenten om door het portret de dorm te verlaten. Waarom bleef Sally zo lang weg? Met snelle passen liep ze door de gangen, zonder echt op te letten waar ze liep, wie er langs haar liepen en wie op haar pad kwamen. Dit zorgde er ook voor dat zij in de eerste instantie professor Shane niet zag en op het moment dat ze dit wel deed was het te laat en knalde tegen de man op. Wat wanhopig zocht ze nog naar haar balans, om vervolgens op de grond te vallen. ‘Auw.’ Op een droge en misschien zelfs wat sarcastische toon kwam het woord over haar lippen en dat zorgde er dan ook voor dat ze in de lach schoot, terwijl ze zichzelf omhoog drukte. ‘Het spijt me professor.’
Terug naar boven Ga naar beneden
Burtonized

Burtonized


Aantal berichten : 309
Registratiedatum : 17-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Jolien

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:51

Sally glimlachte om zijn opmerkingen, maar reageerde er verder niet meer op, ze was te ver in haar eigen wereldje geraakt. Ze bleef zachtjes neuriën en begon de laatste details van de tekening uit te werken.
De tekening was ruw, niet zo perfect als haar meeste tekeningen, maar ergens vond ze juist dat dat bij Daniël hoorde. Hij was een soort ruwe diamant, die nog geslepen moest worden op sommige fronten. Ze legde de laatste strepen aan en bleef toen even stil.
Uiteindelijk kwam ze overeind, waarna ze de afstand tussen hen overbrugde en naast hem op het bureau ging zitten, terwijl ze het stuk papier in haar handen zo hield, dat hij zijn eigen beeltenis kon zien. 'Weet je wat ik zie als ik mensen teken?' Ze streek zacht met haar vingertoppen over het papier, kon duidelijk voelen waar haar potlood krasserig over het papier was gegaan. 'Ik zie hun leven. Hun verleden, hun heden en hun toekomst, zonder dat ik daadwerkelijk weet wat er voorgevallen is. Ik zie hun perfecties en hun imperfecties. Ik zie hun angsten en hun trots, zonder te weten wat dat precies is. Ik zie ze zoals ze zijn, zoals ze worden en zoals ze zullen worden.' Ze zweeg even en keek hem aan. 'Ik zie vrijheid.'

Jenico had niet echt opgelet, hij was over iets aan het nadenken en de leerlinge die tegen hem aan liep, viel hem dan ook pas laat op. Hij keek op en herkende het meisje uit zijn klas die hij vandaag had gehad. 'Sorrel, wat doe jij hier nog zo laat op de gangen? Is het ondertussen niet de tijd dat de meeste leerlingen naar de Grote Zaal gaan?' Hij glimlachte en schudde toen zijn hoofd. 'Het geeft niets, ik was zelf nu niet bepaald aanwezig, moet ik bekennen. Gaat het?' Hij keek haar even onderzoekend aan, er zeker van zijnd dat ze niets gebroken had, geen bloederige krassen had, of iets in die trant.
Jenico bukte toen, om de boeken die hij had laten vallen op te rapen. Hij kwam weer overeind en keek Sorrel aan.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gentlerain

Gentlerain


Aantal berichten : 290
Registratiedatum : 18-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Nina

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:51

Voorzichtig zette hij de sneeuwwitte veer in de inkt, wanneer de jongedame naast hem plaatsnam, met zijn adem droogde hij de inkt, waarna hij het rood fluwelen boek sloot en achter hen neerlegde. Zijn ogen gleden langzaam naar het papier dat zij tussen haar slanke vingers hield, terwijl enkele van haar vingers de lijnen streken. De neiging hetzelfde te doen kwam in hem omhoog, enkel en alleen om dezelfde lijnen te voelen. De emotie, de manier waarop zij zijn wezen had vastgelegd, echter deze neiging drukte hij weg. Uit angst om raar over te komen, angst. Hij was niet zeker, of hij het angst kon noemen. Een lichte nieuwsgierigheid kwam in zijn heldere ogen naar voren bij de woorden die over haar lippen rolden, en voor enkele seconden keek hij de roodharige dame vragend aan. Bij haar uitleg ging zijn blik weer uit naar het papier, de tekening en licht bewoog hij zijn hoofd. Instemmend, bewonderend, het was geen duidelijk verschil en waarschijnlijk ook beiden. Toen zij zweeg keek hij omhoog, vonden hun ogen elkaar en de laatste woorden die over haar lippen kwamen maakten een aangenaam gevoel in hem los. Een rilling kroop over zijn ruggengraat en enkele seconden keek hij nog naar de tekening, om haar daarna weer aan te kijken. ‘Ik had niet anders van je verwacht.’

Lichtelijk onhandig kwam ze weer helemaal omhoog en onbewust gleed er een glimlach over haar gezicht, bij het horen dat de man haar naam onthouden had. ‘Dat klopt, maar ik ben Sally kwijt.’ Een licht onbeholpen uitdrukking kwam op haar gezicht te liggen, terwijl ze luchtig haar schouders ophaalde bij zijn bezorgde woorden. ‘Geen zorgen, ik ben wel wat gewend.’ Ze grijnsde, waarna haar ogen zoekend door de gang gleden. ‘Heeft u Sally nog gezien?’
Terug naar boven Ga naar beneden
Burtonized

Burtonized


Aantal berichten : 309
Registratiedatum : 17-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Jolien

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:52

Sally keek hem aan en een lichte blos verspreidde zich over haar wangen, wat ervoor zorgde dat ze haar hoofd afwendde, haar blik weer richtte op de tekening. Ze liet haar vingers over de contouren van zijn gezicht gaan en glimlachte. 'Je kunt zien hoe kalm je bent. Hoe je opgaat in je eigen wereld, hoe je afreist naar een plek die niet iedereen kan vinden.' Ze keek hem een zweeg weer. Zijn laatste opmerking liet hem overkomen als een leraar tegen een leerlinge, wat ze in feite ook waren, ondanks dat het niet zo voelde. Ze keek weer weg en begon met één hand aan een lok van haar haar te frunniken. 'Het is gewoon wat ik zie als ik naar mensen kijk terwijl ik ze teken,' zei ze, haar stem zacht, beheerst, ingetogen, misschien zelfs ietwat verlegen.
Haar blik ging weer naar de tekening en uiteindelijk keek ze hem weer aan. 'Ik zou het waarderen als je de tekening aan zou nemen. Het is geen meesterwerk, maar het kan je helpen onthouden wat vrijheid is, wanneer je het kwijt bent, zodat je weet hoe je het weer terug moet vinden.' Ze glimlachte en lachte toen zachtjes. 'Ik klink volgens mij nu veel ouder dan dat ik daadwerkelijk ben.'

Jenico dacht even na. Sally. 'Oh, juffrouw Carter. Nee, ik heb haar niet gezien. Ik hoorde een stel meiden praten over hoe ze haar het transfiguratielokaal in zagen lopen, maar dat is nu al ruim een half uur geleden. Ik betwîjfel ten zeerste of ze daar nog steeds is, aangezien ze me niet het persoon voor bijles lijkt.' Hij zweeg even en dacht na. 'Moet ik meehelpen om haar te vinden? Ik heb op het moment toch niet zo veel te doen.' Hij grijnsde vervolgens even. 'En laat dat "u" maar achterwege, dat maakt me veel te oud, denk je niet?' Hij glimlachte en begon toen te lopen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gentlerain

Gentlerain


Aantal berichten : 290
Registratiedatum : 18-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Nina

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:52

Een zachte, roze kleur leek zich over de lelieblanke huid van de jongedame te verspreiden en liet een bijna charmante glimlach om zijn lippen verschijnen. Haar vingertoppen volgden zorgvuldig, voorzichtig haast de contouren van zijn gezicht en bijna voelde hij deze zachte, tedere aanraking. Aan zijn zijde, leek zij zijn blik meer te vermeiden en voorzichtig krulde zij plukken van haar vuurrode haren, om haar vingers. Een zachte glimlach kwam om zijn lippen, bij de woorden die over haar lippen kwamen. ‘Iedereen zou de wereld eens door jouw ogen moeten bekijken.’ Haar stem had zacht, beheerst geklonken, bijna verlegen en zijn antwoord was al even zacht geweest, met een pure oprechtheid hierin. Pas op het moment dat zij hem vertelde, dat zij graag wilde dat hij de tekening zou aannemen, durfde hij zijn vingers op het zachte, witte papier te leggen. Het reliëf leek gelijk aan dat van de bladzijden in het rood fluwelen boek en gaf hem slechts meer het gevoel dat zij iets deelden. Niet alleen de breekbare werelden waarin zij konden verdrinken, maar op dit moment, leek het alsof ze dit bijna op dezelfde manier deden. Haar woorden lieten een lichte grijns om zijn lippen verschijnen. ‘Waarschijnlijk, maar het is iets wat ik fijn aan je vind.’ Hij glimlachte, terwijl hij het boek weer van het bureau pakte.

Licht bewoog zij haar hoofd bij de woorden van Jenico, waarna zij lichtjes glimlachte. ‘Ik weet ook dat zij hierheen moest, ze was haar lesboek vergeten.’ Zijn volgende woorden zorgden dat zij licht verbaasd haar wenkbrauwen optilde, waarna ze echter met een glimlach rond haar lippen knikte. ‘Dat zou fijn zijn. Alleen vind ik Sally nooit, ik ben na die zeven jaar nog niet gewend aan de grootte van het gebouw.’ Een lichte grijns kwam om haar lippen bij zijn woorden, over haar formele taal naar hem toe en kalm liep ze achter hem aan. ‘Waarschijnlijk. Ik zou het niet weten.’ Een lichte glinstering ding door haar ogen, terwijl ze hem inhaalde.
Terug naar boven Ga naar beneden
Burtonized

Burtonized


Aantal berichten : 309
Registratiedatum : 17-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Jolien

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:52

Sally glimlachte, terwijl er nog steeds een lichte blos op haar wangen was te zien. Ze was zich maar als te goed bewust van de situatie, een situatie die de barbiepoppen maar als te goed gewild hadden. Sally glimlachte en keek hem aan. 'Af en toe is het zeer vermoeiend om de wereld te zien op de manier waarop ik het zie. Je blijft nadenken,' zei ze. Nu haar beide handen weer vrij waren, zat ze dan ook met beide handen aan de lok van haar rode haar.
Ze keek hem aan en glimlachte. Ze leken zo veel op elkaar, op het moment. Alsof ze overal hetzelfde over dachten, hetzelfde deden, alsof ze één waren. 'Wel, misschien werkt het in mijn voordeel op het moment. Waarschijnlijk overbrugt het ons leeftijdsverschil op het moment voor een groot deel.' Ze bleef hem aankijken, een zwakke glimlach rondom haar lippen en in haar ogen was kalmte te zien, verwondering en emoties die je niet kon benamen.
Ze keek weer naar de tekening en glimlachte. Ondanks dat het niet haar mooiste tekening ooit was, was het wel één van haar meest sprekende. Misschien was het gekomen door het feit dat Daniël zo goed weergaf wat ze voelde als ze tekende, ze wist het niet en ze betwîjfelde of ze ooit het antwoord zou weten.

Jenico lachte om haar opmerkingen terwijl hij door liep. 'Zeven jaar en nog niet gewend aan Hogwarts. Ik heb er geloof ik twee weken over gedaan en toen kende ik werkelijk alle gangen al. Goede oude tijd,' zei hij, een grijns rondom zijn lippen. Het was al een tijd geleden dat hij als elfjarig kind door de gangen van Hogwarts liep. Hij glimlachte bij die gedachte, het was zo lang geleden. 'Trouwens, Sorrel, zit ik goed als ik zeg dat jij degene bent die juffrouw Flint haar kattenhoofd heeft bezorgd?' Zijn blik was geamuseerd, terwijl hij Sorrel aankeek.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gentlerain

Gentlerain


Aantal berichten : 290
Registratiedatum : 18-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Nina

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:52

Een lichte glimlach sierde zijn lippen, terwijl hij naar de jongedame luisterde, terwijl zijn vingertoppen voorzichtig langs de lijnen van de tekening streken. Haar vingers gleden voorzichtig door haar lokken, waarna zij enkele vuurrode plukken door haar vingers vlocht. Ergens gaf deze handeling de dame een onschuldig aanzicht, echter wist hij dat de jongedame veel meer dan dit inhield. Hij kon zich verwonderen om hoe bijzonder de jongedame wel niet bleek. Hij had geen vooroordelen over het meisje gehad, maar was er achter gekomen dat zij meer was dan die furie. Hun ontmoeting had niet op de juiste manier plaats gevonden en bij haar volgende opmerking vloeide een zucht langs zijn lippen, waarna hij haar in de ogen keek. ‘Misschien is dat wel het geen dat mij weerhoud. Het leeftijdsverschil, het feit dat jij niet meer dan een leerling tot mij behoort te zijn.’ Kort dreef zijn blink naar zijn handen, die al enige tijd in zijn schoot lagen en opnieuw kon hij een zucht niet onderdrukken, echter plots schoot zijn blik weer naar de jongedame. ‘Ik wil je graag mijn muziek laten horen. Niet vandaag, maar wel snel.’ Een korte stilte viel, waarna hij glimlachte. ‘Ik weet niet wanneer je tijd hebt, maar je moet mij laten weten als je iets wilt horen.’ Wat onbeholpen haalde hij zijn vingers door zijn haren, terwijl hij haar aankeek.

Een zachte lach kwam over haar lippen, terwijl ze haar vingers door haar lokken haalde. ‘Het is niet dat ik mij geen wegwijs weet. Ik weet me prima alleen te redden, ik vind het vaker onwennig als ik op mysteries stuit die er altijd al zijn geweest.’ Wat onhandig kwamen de woorden over haar lippen en ze begon dan ook meteen na haar woorden weer te lachen. ‘Ik hoop dat je me een beetje kunt volgen, anders kan dit nog moeilijk worden.’ Ze grijnsde, een grijns die enkel verbreedde bij de vraag naar de transformatie van Cinnia. Het waren maar enkele seconden en misschien niet eens duidelijk zichtbaar voor hem geweest, waarna ze een onschuldig gezicht opzette. ‘Ik zou niet durven. Mevrouw Flint is één van mijn beste vriendinnen, ik zie niet ik waarom ik háár kwaad zou willen doen.’ Het sarcasme droop op een amusante manier van haar stem en al snel lag er weer een tevreden grijns om haar lippen. Het katten gejank piepte nog in haar oren.
Terug naar boven Ga naar beneden
Burtonized

Burtonized


Aantal berichten : 309
Registratiedatum : 17-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Jolien

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:53

Sally keek hem aan, haar blik niet-begrijpend. 'Bedoel je met die woorden dat als ik geen leerlinge van je was geweest, je waarschijnlijk bepaalde acties had ondernomen?' Haar woorden kwamen er feller uit dan bedoeld en ze wendde dan ook vrijwel meteen haar blik af, beschaamd. Ze zuchtte en staarde naar haar handen, die ze op haar schoot gelegd had. 'Dat kwam er feller uit dan ik bedoelde,' mompelde ze uiteindelijk, maar ze weigerde hem aan te kijken. Haar eigen woorden hadden haar aan het denken gezet, voor de zoveelste keer. Was daadwerkelijk het enige wat het tegenhield het feit dat hij de leraar was en zij de leerlinge?
Ze keek op en keek hem aan, waarna een zwakke glimlach rondom haar mondhoeken krulde. 'Ik zou je muziek als het kon nu al willen horen.' Haar handen vonden haar rode lokken weer, begonnen er weer aan te frunniken, zoals altijd. 'En ik heb redelijk vaak tijd. Ik denk dat het eerder aan jou ligt, wanneer jij tijd hebt.' Ze keek hem aan. Er waren weinig personen bij wie ze zich zo open voelde, bij wie ze zich amper schaamde voor dingen die ze zei. Maar vreemd genoeg was juist Daniël één van die personen.

Jenico's warme lach vulde de gangen. 'Jaja, bij deze heb je jezelf verraden.' Hij grijnsde en keek Sorrel aan. 'Ik ben niet boos, het is ook niet mijn taak om je ervoor te straffen. Ik ben alleen wel ontzettend nieuwsgierig waarom je haar in een kat wilde veranderen. Het was een knap staaltje toverkunst, namelijk.' Hij grijnsde en liep door. 'We zijn er bijna, volgens mij,' deelde hij mee.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gentlerain

Gentlerain


Aantal berichten : 290
Registratiedatum : 18-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Nina

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:53

De jongeman schrok lichtelijk van haar heftige reactie, maar kon niet anders dan licht glimlachen, toen zij zich hier bijna meteen weer voor verontschuldigde. Kort raakten zijn vingertoppen haar bovenbeen, al was dit enkel omdat hij zijn handen verplaatste, toch was hij zich bewust van deze lichte aanraking. ‘Je hoeft je nergens voor te verontschuldigen. Ik begrijp je reactie best en waarschijnlijk heb ook gelijk. Als ik op dat moment, na een ontmoeting als deze, jonger was geweest, had ik misschien meer actie ondernomen, maar dat kan ik niet. Een vriendschap tussen personen als wij, tussen een leerlinge en docent is ondenkbaar, onvoorstelbaar.’ Een lichte zucht ontsnapte langs zijn lippen, terwijl zijn blik uit ging naar de diepbruine deur, die zijn lokaal afsloot. Haar heldere stem trok zijn blik echter weer naar de roodharige jongedame en haar woorden lieten een lach over zijn lippen gaan. ‘Dat weet ik. Ik heb meer tijd dan dat je van een leraar zou verwachten. Het is beter als jij mij verteld wanneer je zin zou hebben, dan zal ik je zeggen of dat mogelijk is.’ Een jongensachtige grijns kwam om zijn lippen, terwijl hij haar antwoord afwachtte.

De lach van de man maakte dat er, onbewust een glimlach rond de volle, roze lippen van de jongedame kwam, al veranderde haar gezichtsuitdrukking al snel bij het horen van zijn half lachend uitgesproken woorden. Met een quasi beledigde uitdrukking zij voor hem staan, om hem in zijn diepbruine ogen te kijken. ‘Ik doe niet aan mezelf verraden, ik doe aan land verraden en zogenaamde vrienden verraden. Dus pas maar op, maat.’ Een zacht gegrom kwam over haar lippen, waarna zij zich weer omdraaide om verder te lopen. Zijn vraag maakte echter weer dan ze tot stilstand kwam en hem met een schuin oog aankeek. Een lichte glinstëring was in haar ogen zichtbaar, terwijl ze zacht lachte. ‘De hoofdreden was, omdat ze haar klep niet wist te houden over Sally, daarbuiten was het tijd voor haar, om haar ware aard te ontdekken. Haar stem heeft altijd als kattengejank in mijn oren geklonken.’ Voldaan grijnsde ze, waarna ze opnieuw, weer verder liep. Ze knikte enkel toen hij zei, dat ze er bijna waren.
Terug naar boven Ga naar beneden
Burtonized

Burtonized


Aantal berichten : 309
Registratiedatum : 17-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Jolien

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:53

Een vreemd gevoel volgde na zijn aanraking. Sally zou het misschien als "elektrisch" omschrijven, ware het niet dat zij iemand was die niet zo snel in al dat liefdesgebeuren geloofde. Ze was iemand die met beide benen op de grond stond. Ze dacht na over zijn woorden en keek hem toen aan. 'Onze leeftijd had niets uitgemaakt, Daniël. Het is het feit dat jij de leraar bent en ik de leerlinge,' zei ze, terwijl ze hem aan keek. 'Het komt er dus gewoonweg op neer dat als ik niet je leerlinge was geweest, je met me had geflirt.' Een glimlach krulde rondom haar mondhoeken terwijl ze hem aan keek. Als ze in een heel ander scenario elkaar ontmoet hadden, dan had ze waarschijnlijk allang haar tactieken in de strijd gegooid.
Sally snapte heel goed waarom de meiden uit haar klas zijn aandacht wilde. Daniël was gewoonweg knap, dat viel niet te ontkennen. Ze kon dan ook niet ontkennen dat ze zich niet tot hem aangetrokken voelde.
Ze keek hem aan en een ietwat uitdagende glimlach kwam rondom haar lippen. 'Ik heb nu de tijd. En anders vanavond, of morgen na mijn lessen.' Ze keek hem aan een ondeugende blik kwam in haar ogen te liggen. 'Of je moet me laten nakomen, dan heb ik ook de tijd.'

Jenico's lach vulde opnieuw de gangen, terwijl hij doorliep. 'Hmm, je bent wel iemand die voor haar vrienden op komt, is het niet?' Hij hield wel daarvan, mensen die voor hun vrienden opkwamen, ze steunden door dik en dun.
Hij liep met zijn handen in zijn zakken door, nonchalant, terwijl hij nadacht. 'Ik ken haar verder niet, maar goed, voor ik haar zover heb meegemaakt, kan ik zeggen dat ik je geen ongelijk geef. Ze wil nogal graag aanwezig zijn.' Hij had het nooit op zulke mensen gehad en vond het jammer dan ze er altijd zouden blijven, zelfs nadat hij al ruim zes jaar van Hogwarts af was.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gentlerain

Gentlerain


Aantal berichten : 290
Registratiedatum : 18-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Nina

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:53

Haar stem klonk zacht, toch helder, een bijzonder verschijnsel, gezien een zacht, zoet stemgeluid veelal betekende dat de persoon die deze in zijn bezit had, zelden te verstaan was. Echter de roodharige dame wist zich duidelijk verstaanbaar te maken, zonder dat zijn schreeuwerig of opdringerig overkwam. Bedachtzaam knikte hij bij de woorden die over haar roze lippen rolde, terwijl een lichte glimlach om zijn lippen kwam. Een glimlach die naarmate haar woorden vorderde, in een jongensachtige grijns deed veranderen. ‘Ik denk inderdaad niet dat ik dan enige vorm van verlangen had onderdrukt, in dat geval.’ Zijn stem klonk zacht, beheerst, toch was de licht uitdagende klank die hierlangs speelde niet te missen. Een uitdaging die hij terug vond in haar glimlacht, terwijl zij enkele moment opsomde, waarin zij de tijd had, waarin hij zijn muziek met haar kon delen. Echter, pas raakte hij werkelijk geamuseerd toen een ondeugende blik in haar ogen kwam, met de laatste mogelijkheid. ‘Ik denk dat het, het verstandigst is als wij elkaar weer ontmoeten tijdens een nablijf uur, dat valt waarschijnlijk het minst op. Ik twijfel er ook niet aan of jij jezelf een nablijf uur kan bezorgen.’ Opnieuw kwam een jongensachtige grijns om zijn lippen en nonchalant liet hij zijn vingers door zijn lokken glijden.

Tegelijk met zijn warme lach, kwam een zacht gegrinnik over haar lippen, terwijl ze langzaam verder liepen. ‘Ik sta graag op voor de weinige, echte vrienden die ik heb. Zeker als ze zichzelf niet kunnen verdedigen.’ Ze kon niet anders dan schamper lachen bij zijn woorden over Cinnia. ‘Dat is nog zacht uitgedrukt. Ze is wel een hele ijverige leerling geworden, nu er enkele jongere docenten zijn verschenen. Mismaakte barbiepop.’ Sorrel was er nog nooit in geslaagd zonder sarcasme over de Slytherin te praten en de kans dat dit eens zou gebeuren was minimaal. Het sarcasme droop dan ook deze keer duidelijk van haar stem, terwijl ze stil stond voor de deur van het Transfiguratie lokaal.
Terug naar boven Ga naar beneden
Burtonized

Burtonized


Aantal berichten : 309
Registratiedatum : 17-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Jolien

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:53

Sally begon in eerste instantie te lachen bij zijn opmerking. Ze zou inderdaad in staat zijn om zichzelf een uurtje nablijven te bezorgen. Ze keek hem aan en glimlachte toen. 'Wel, dan denk ik dat wij in het zelfde schuitje zitten, Daniël.' Ze keek hem aan en kwam toen overeind, waarna ze zich zo draaide dat ze Daniël nog aan kon kijken. Ze moest nu wel weg, ook al had ze daar totaal niet de behoefte toe. Sorrel zou haar anders ogenschijnlijk gaan zoeken en dan had ze een probleem. Dan moest ze gaan uitleggen dat haar mening over hun Transfiguratie docent veranderd was - en daar zat ze niet op te wachten.
Rondom haar lippen verscheen een ondeugende glimlach, terwijl ze Daniël aan bleef kijken. 'Oh, geloof me, ik kan mezelf wel heel wat straf bezorgen,' zei ze, haar stem uitdagend, misschien ietwat verleidend. 'Dus, bereid je maar voor, want ik zorg wel dat ik morgen een afschuwelijk humeur heb tijdens je les.'
Ze zweeg even en had haar blik afgewend, voordat ze hem weer aan keek. 'Ik moet maar eens gaan. Sorrel gaat me anders zoeken en dan zijn we beide de lûl.' Ze glimlachte zwakjes en bukte toen, zodat ze haar tas over haar schouder kon hijsen. 'Je bent dus gewaarschuwd, morgen ga ik afschuwelijk zijn in je les.' Een zacht lachje rolde over haar lippen, terwijl ze hem aan keek. 'Dan zie ik je morgen, Daniël,' zei ze en een aarzeling was te horen in haar stem, maar het was niet omdat ze twîjfelde over het feit of ze hem morgen zou zien, het was meer dat ze twîjfelde over hetgeen wat ze wilde doen. Ze keek hem aan, aarzelde even, maar legde uiteindelijk haar hand op zijn wang, waarna ze zachtjes met haar duim over zijn wang streek. Ze drukte vervolgens kort en licht haar lippen tegen zijn andere wang aan.
Het volgende moment zette ze een stap naar achter, terwijl een verlegen glimlach rondom haar lippen te zien was. 'Wel, tot morgen dan, denk ik,' zei ze zacht, ietwat verlegen.

Jenico lachte opnieuw. 'Tja, sommigen mensen zijn nu eenmaal zo. Alles om maar aandacht te krijgen van de jonge leraren. Dat was ook al in mijn tijd.' Hij grinnikte even. 'We hadden een jonge, vrouwelijke docente en wel, je kan wel bedenken wat er met de jongens uit het zesde en zevende leerjaar gebeurde.' Hij schudde lachend zijn hoofd. 'Wel, Daniël kennende zal hij er niet te veel aandacht aan besteden. Enfin, we zijn er, jij vindt hier hopelijk je vriendin en ik moet Daniël sowieso nog even spreken.' Hij legde zijn hand op de deurklink, maar opende de deur nog niet. 'Sorrel, beloof me even dat je voortaan onze geliefde barbiepop niet meer in een kat veranderd. Zoals al eerder gezegd, ik ben niet degene om je te straffen, maar ik wil niet dat het nog een keer gebeurd, want dan moet ik wel maatregelen nemen. En ik meen me te herinneren dat er weinig leerlingen zijn die fan zijn van Vilder,' zei hij, bij de laatste zin een grijns rondom zijn lippen vormend.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gentlerain

Gentlerain


Aantal berichten : 290
Registratiedatum : 18-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Nina

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:53

Zijn lach had dezelfde warme klank, als welke zijn stem had wanneer hij sprak, het was een fijn geluid om te horen en zij had er dan ook geen problemen mee dat ze deze in enkele minuten al zo’n drie keer had gehoord. Daarbij was zijn lach steeds oprecht en dit vond ze fijn, ze had niets met gemaakt. Een gemaakte lach, was voor haar net zo goed een barbiepop, aangezien deze altijd, een eeuwige glimlach op haar ‘perfecte’ gezicht gebrand had. Nee, ze had liever dat mensen gewoon eerlijk waren, in plaats van dat ze zogenaamde met haar meeleefde of iets dergelijks. Natuurlijk zou ze dat in de eerste plaats niet waarderen en misschien zelfs pijn doen, maar uiteindelijk waren dat haar echte vrienden. Een lichte glimlach krulde om haar roze lippen bij de gedachten die door haar hoofd dwarrelden, waarna ze zich weer op Jenico’s stemgeluid focuste. Ze lachte zacht bij zijn verhaal van zijn schooltijd en omdat ze in een soort gelijke situatie zat, kon ze precies begrijpen wat er gebeurde. Zijn hand legde hij zacht op de deurklink van het Transfiguratie lokaal, terwijl hij zich nog een keer tot haar richtte, dit maal met een serieuze klank in zijn stem en bij zijn woorden betrok haar gezicht lichtjes, al begon zij bijna meteen weer lichtjes te grijnzen. Er zaten enkele gaten in zijn vraag en daarom glimlachte ze vriendelijk, waarna ze knikte. ‘Dat zal ik dan maar beloven. Vilder is bij niemand favoriet.’ Zacht lachte ze.

Wanneer stemmen zich door het hout van de deur drongen, sprong de jongeman lichtelijk verschrik op van zijn bureau, terwijl hij licht naar Sally knikte. Haar aanraking, waarmee zij haarzelf in verlegenheid had gebracht, leek hem weinig te doen. De waarheid was echter dat de man op sommige momenten een meester in het verbergen kon zijn en terwijl zijn ijsblauwe ogen op de deur waren gericht, voelde hij nog de vingertoppen van de jongedame op zijn huid branden. ‘Tot morgen, juffrouw Carter.’ Een vriendelijke glimlach sierde kort nog zijn lippen, waarna een geïrriteerde uitdrukking over zijn gezicht viel. Zijn gezicht leek licht rood, maar door zijn uitdrukking leek dit eerder van opwinding, op een negatieve manier, te zijn.
Terug naar boven Ga naar beneden
Burtonized

Burtonized


Aantal berichten : 309
Registratiedatum : 17-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Jolien

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:54

Sally keek hem aan, een zwakke glimlach nog kort op haar gezicht, voordat ze hem aankeek met een ietwat arrogante blik. 'Nou, ik kijk er naar uit,' zei ze, haar stem sarcastisch, misschien ietwat fel. Ze was een meester in het acteren van een slecht humeur, godzijdank. Ze keek hem nog even aan en draaide zich toen om, om met ferme passen naar de deur te lopen en die open te trekken - om Sorrel en Jenico te zien. 'Sorrel!' bracht Sally uit, de geïrriteerde klank nog in haar stem. Ze fronste even toen ze zag dat zij en Jenico beiden een glimlach op hun gezicht hadden, maar Sally was niet iemand die conclusies trok, voordat ze wist wat er aan de hand was. 'Kom op, als ik nog een minuut langer in dit lokaal moet zijn, word ik knettergek,' zei ze, waarna ze de pols van haar vriendin greep, om haar mee te trekken. In haar hoofd was ze al bezig met een heel verhaal te bedenken, over waarom ze zo lang bij Daniël was geweest. Sally kon gelukkig liegen, zonder te blikken of blozen, maar het lag vaak aan de kwaliteit van het verhaal of haar leugens geloofd werden of niet.

Jenico keek nog even hoofdschuddend naar de twee meiden, de één de ander meetrekkend. Vervolgens liep hij het lokaal binnen, om de deur achter zich te sluiten. 'Je eerste lesdag en een leerlinge heeft nu al een hekel aan je. Ik vind dat ze je daarvoor iets moeten geven,' zei hij, geamuseerd, terwijl hij verder het lokaal in liep. Hij kende Daniël al jaren, had zelfs bij hem in de klas gezeten. Hij liep door en ging op de tafel zitten, waar voorheen Sally had gezeten, en haalde even een hand door zijn haar. 'Of was ze hier vanwege andere redenen?' vroeg hij, opnieuw geamuseerd. Hij wist dat hij wel kon dollen met Daniël. Daniël was een goede vriend en Jenico mocht hem graag. Het was dan ook alleen maar een voordeel dat ze samen lesgaven.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gentlerain

Gentlerain


Aantal berichten : 290
Registratiedatum : 18-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Nina

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:54

Kort, niet meer dan seconden, sierde een zwakke glimlach haar zachte lippen, die hij nog op zijn huid kon voelen, waarna een licht arrogante uitdrukking bezit nam van haar smalle poppengezicht. De vergelijking die in zijn hoofd ontstond, liet een glimlach om zijn lippen verschijnen, in gedachten tenminste, gezien zijn gezicht uiterst neutraal en misschien zelfs lichtelijk geïrriteerd stond. Haar stemgeluid was helder en sneed bijna door de stilte, ze was een goed acteur en dit amuseerde hem. Met stevige passen doorkruiste zij het lokaal, om meteen door de deuropening te benen toen de deur voor haar weg opengetrokken. Haar stem klonk op de gang, waar zij haar vriendin aansprak, om deze vervolgens met zich mee te trekken alsof deze zelf geen benen had. Vrijwel meteen hierna kwam Jenico het lokaal binnen, om de deur kalm achter zich dicht te trekken. Een zachte lach ontsnapte hem bij de woorden van de jonge leraar, en lichtjes rolde hij met zijn ogen. ‘Iets? Wat zijn we toch weer duidelijk vandaag. Hebben jou leerlingen niet al eens geklaagd over je onduidelijkheid af en toe?’ Jenico nam plaats op de tafel waar Sally eerder had gezeten en zijn vraag maakte dat hij met een lichte grijns een hand door zijn lokken haalde. ‘Juffrouw Carter is, is vrij opstandig.’ Hij had geen dreiging in de woorden van Jenico gezien, gezien ze de gewoonte hadden vaker met elkaar te dollen, gezien ze elkaar al enige tijd kenden. ‘Daarnaast kan ik jou ook vragen wat je met juffrouw Winslow uitspookte. Het klonk alsof jullie het gezellig hadden.’ Een lichte, jongensachtige grijns kwam om zijn lippen terwijl hij Jenico zogenaamd onderzoekend aankeek.

Licht trok zij haar wenkbrauwen op, toen haar vriendin het Transfiguratie lokaal kwam uit stormen en voor ze zich dit goed en wel kon beseffen waren zij al weer enkele gangen verder. Met een ferm gebaar trok zij haar pols los, waarna ze die van haar vriendin pakte. ‘Sal, doe eens even rustig. Ik krijg nog het heen en weer van je.’ Kalm liet zij de pols van haar vriendin los, waarna ze deze onderzoekend aankeek. ‘Wat is er nu weer gebeurd?’ Licht zuchtte ze, waarna ze richting de Grote Zaal wenkte, aangezien ze al laat waren en ze er niet op stond te wachten om zonder gegeten te hebben naar de slaapzaal te moeten. Met kalme passen liep ze richting de zaal, terwijl ze op het antwoord van haar vriendin wachtte.
Terug naar boven Ga naar beneden
Burtonized

Burtonized


Aantal berichten : 309
Registratiedatum : 17-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Jolien

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:54

Een zachte lach kwam over de lippen van zijn vriend bij zijn opmerking, wat resulteerde in het feit dat Jenico zelf ook weer lachte. 'Ik geef ze een opdracht, zet ze aan het werk en doe verder niets. Daar is niets onduidelijks aan,' zei hij, terwijl hij even een hand door zijn haar haalde. Hij moest opnieuw lachen toen Daniël vertelde dat juffrouw Carter opstandig was. 'Ja, dat heb ik gemerkt ja. Ze is niet echt op haar mondje gevallen.' Toegegeven, zulke leerlingen maakten de lessen leuk, interessant. Hij zweeg even, terwijl hij luisterde naar zijn vriend, die het nu had over hem en Sorrel. 'Ja, juffrouw Winslow wierp zich voor mijn voeten en we hebben natuurlijk even gelijk een afspraak gemaakt wanneer we gezellig een avondje gaan rollebollen.' Zeer zwaar sarcasme. Jenico grinnikte vervolgens. 'Nee, Sorrel liep tegen me aan en we raakten even aan de praat. Ze zocht juffrouw Carter en toen ben ik meegelopen. Niets meer, niets minder.'

'Die arrogante kwal,' begon Sally, haar toon venijnig, 'begon weer te zeuren over hoe ik zijn les verstoord had en over hoe hij mijn gedrag niet kon tolereren. Ik zweer je, hij geîlt gewoon op de aandacht van de barbiepoppen.' Ze nam plaats aan de tafel van Gryffindor, haar gelaatstrekken strak, haar ogen fel. 'En toen begon hij door te zeuren over dat als ik mijn gedrag niet aanpaste, dat hij maatregels moest gaan nemen. En man, ik heb een hele preek gehad waar ik me de helft al niet meer van kan herinneren. Ik werd er echt kotsmisselijk van. In zijn ogen was alleen ík degene die fout zat! Hij verdedigde de barbiepoppen gewoon! Echt, hij kan serieus de pot op, ik ga mijn gedrag in zijn les echt niet aanpassen,' tierde ze door. Godzijdank kon ze behoorlijk goed acteren, anders had ze dit echt niet gekund.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gentlerain

Gentlerain


Aantal berichten : 290
Registratiedatum : 18-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Nina

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:54

De jongedame had het getier van haar vriendin aan haar voorbij laten gaan, grotendeels omdat ze de helft hiervan niet kon begrijpen. Nu was het niet dat zij de woorden van haar vriendin niet begreep, want deze waren meer dan duidelijk voor haar. Ze snapte niet waarom er precies een probleem van gemaakt moest worden, de enige reactie van haar kant was dan ook af en toe een zacht gezucht geweest. Kort had ze opgekeken toen professor Morris en professor Shane zich ook in de Grote Zaal waagde en minder dan een seconde had ze geprobeerd de blik van Jenico te vangen, waarna zij zich weer op haar diner had gefocust. Ze had haar vriendin met een glimlach verzocht er voor vandaag over op te houden waarna ze nog enige tijd in de leerlingenkamer had doorgebracht. Ze had iedereen voor haar ogen zien verdwenen en sloot uiteindelijk de groep met leerlingen die naar hun bed vertrok. Wanneer men zo haar dagoverzicht bekeek was het ook niet verassend dat zij in de ochtend pas laat uit haar slaap wilde komen, maar ze weigerde iets aan haar dagindeling aan te passen. Het beviel haar prima. Ze was in een diepe slaap gezonken en zou waarschijnlijk pas weer ontwaken, wanneer Sally haar uit bed zou commanderen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Burtonized

Burtonized


Aantal berichten : 309
Registratiedatum : 17-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Jolien

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:54

Het gebruikelijke ochtendritueel dat Sally had op Hogwarts, was zonder enige moeite weer teruggekomen na een zomer lang van onregelmatige ritmes. Ze kwam onder de douche vandaan, haar haar nog in een handdoek en liep naar haar koffer, een handdoek om haar middel geslagen, om haar kleding te zoeken en tegelijk Sorrel te wekken. 'Sorrel, slaapkop, wakker worden,' riep Sally dan ook, terwijl ze een kussen, zoals gebruikelijk, richting Sorrel smeet. Vervolgens liep ze weer terug naar de badkamer, om zichzelf om te kleden in het gebruikelijke schooluniform. Toen ze zich had aangekleed, haalde ze de handdoek van haar hoofd af en begon ze haar lange haar door te borstelen, iets waar ze wel even mee bezig was. En al die tijd neuriede ze zachtjes, terwijl ze nadacht over wat ze uit zou moeten halen bij de les van Daniël. Goed, Sorrel dacht nu, godzijdank, dat ze een afschuwelijke hekel had aan Daniël, dus ze kon gemakkelijk nablijven.
Na tien minuten liep ze de badkamer uit en begon haar tas in te pakken.

Jenico was bezig met zijn ochtendritueel, en meer krijg ik er even neit uit, want mijn handen zijn zo koud, dat ik constant typfouten maak, gheghe.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gentlerain

Gentlerain


Aantal berichten : 290
Registratiedatum : 18-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Nina

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:54

Een zacht gekreun kroop over de lippen van de jongedame toen het kussen van Sally op haar hoofd belande, waarna zij met een zacht, bijna zielig klinkend gekerm het kussen van haar af sloeg om met een zucht het dekbed van haar af te slaan. Een rilling trok door haar lichaam wanneer haar voeten de koude, houten vloer raakten en een zacht gegrom kwam over haar lippen, terwijl ze zich overeind duwde. De witte, zijde jurk die als pyjama diende trok zij over haar hoofd, om deze achteloos naar het bed te gooien, om vervolgens naar de badkamers te sloffen. Kalm draaide zij de douche open, om zich met het warme water schoon te spoelen, om weer naar de slaapzaal te lopen. Een geeuw kroop over haar lippen terwijl zij de hutkoffer doorzocht naar haar uniform, dat spoorloos bleek op een te klein exemplaar na. ‘Welke-‘ Haar zin stopte nog voor ze was uitgesproken en een geïrriteerde zucht gleed over haar lippen terwijl zij haar vuile uniform van de grond plukte. Deze wierp ze vervolgens op haar bed, om het andere uniform uit haar koffer te halen. ‘Sal, jij kunt wel naar de les gaan. Ik moet eerst iets fatsoenlijks van dit uniform zien te maken.’
Terug naar boven Ga naar beneden
Burtonized

Burtonized


Aantal berichten : 309
Registratiedatum : 17-03-12
Leeftijd : 27

Wie ben ik?
Naam: Jolien

ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Emptyvr 23 maa - 17:55

Sally had de neiging om haar act van gister aan te houden en te weigeren, maar ze wist dat dat te ver ging. Zelfs als ze een ongelofelijke hekel had aan een leraar, dan zou ze alsnog gewoon op tijd in de les zitten. 'Best,' zuchtte ze geërgerd. 'Maar kom op tijd, want ik wil niet te lang alleen zitten bij Transfiguratie. Ik denk dat ik me dan helemaal niet kan beheersen.' En met die woorden beende ze de slaapkamer uit, haar tas over haar schouder.
Ze liep de gangen door en volgde een aantal leerlingen. Af en toe hoorde ze een paar enthousiaste leerlingen praten over hun lessen en soms ving ze de naam 'Daniël' of 'Jenico' op. Ja, hun twee nieuwe docenten waren een behoorlijke trend geworden.
Sally sjokte verder en duwde uiteindelijk de deur van het lokaal open, waar de barbiepoppen al zaten. 'Zozo,' sneerde ze, 'ambitieus geworden?' De meiden wierpen haar een vuile blik toe en eentje gooide overdrijven haar haar over haar schouder. 'Toevallig wel ja,' antwoordde het meisje dan ook. Sally rolde met haar ogen en ging aan haar tafeltje zitten. 'Ik denk dat je beter kunt toegeven dat je gewoon met Daniël naar bed wilt, hoef je ook niet die schijnheilige act op te houden.' Sally keek de meiden aan, dit ging makkelijker dan gedacht.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty
BerichtOnderwerp: Re: ORPG | Acts of Courage   ORPG | Acts of Courage - Pagina 3 Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
ORPG | Acts of Courage
Terug naar boven 
Pagina 3 van 19Ga naar pagina : Vorige  1, 2, 3, 4 ... 11 ... 19  Volgende
 Soortgelijke onderwerpen
-
» ORPG || Burlesque
» ORPG - Love conquers all

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Delirious :: Verhalen en Rollenspellen :: Rollenspellen :: ORPG-
Ga naar: