HAHAH, okii mijn aller eerste die ik een tijd terug had geschreven. Waarom weet ik ook niet maarja. Ik vind het wel leuk om hem hier te posten ;P
De sneeuwvlokken vielen oneindig uit de hemel. Elke keer weer dat er een sneeuwvlok op mijn gezicht neer kwam trok er een rilling over mijn lichaam heen. Een man stond tegen over mij, hij had een groot pistool in zijn handen. Snel wierp ik nog een blik achter me, een jongen met donker blonde haren. Een jongen die onder het bloed zat, Jack. 'Hou vol Jack' murmelde ik zachtjes. Ik hield van die jongen, hij was mijn enigste vriend. Hij was de enigste waar ik van hield, hij was mijn leven. Dankzij hem stond ik hier nog en was ik niet jaren geleden ge gaan, weg ge gaan van de wereld.
Een traan rolde over mijn wang heen, terwijl ik nog steeds op dezelfde plek stond als even geleden, nog steeds dezelfde gras vlakte met nog steeds hém achter mijn benen. Af en toe hoorde je hem kreunen, het waren de naarste geluiden ooit. De pijnlijkste geluiden ooit die ik had gehoord. Zijn handen pakten mijn benen beet. 'laat me gaan' hoorde ik, zijn stem zwak en bijna geluidloos spraken deze woorden uit. 'Jack hou vol, het gaat goed komen met je. Dat beloof ík' zei ik zachtjes. Mijn stem, opnieuw trillend.
'Alsjebliet laat Jack met rust, neem mij dan mee' zei ik, mijn stem was angstig en schoot halve wegen de zin naar een andere toon, een veel hogere toon. Mijn hart bonkte in mijn lichaam, het zal moeten. Hij was een goed mens, Jack is een goed mens. Hij zal hier blijven en ik zal gaan. De jongen zette een aantal stappen, je hoorde het vers gevallen sneeuw onder zijn voeten kraken. 'Is dat wel een eerlijke deal Rose?' vroeg de man, de man die Jack had verwond. De man waarvan ik walgde. 'Döod mij en laat Jack met rust, ik meen het' murmelde ik zachtjes. Mijn ogen sloten zich direct toen ik iets kouds tegen mijn nek aan voelde, het mes van de man. 'Is dat eerlijk Rose' drong de stem aan, voorzichtig knikte ik. Het was eerlijk, het was eerlijk om mij te döden en hém te laten leven. 'Ik hou van je Rose' De stem meende het, de stem van Jack meende het. 'ik hou ook van jou' Zei ik zachtjes.
Toen ging alles razend snel, toen de man wist dat hij mij zal gaan doden. Toen de man wist dat hij Jack niks meer aan mocht doen, maar een gezond iemand zoals mij mocht doden. Iets flijm scherps kwam te recht in mijn arm, ik kermde het uit. Het brandde en het deed, een warm iets verspreide zich razend snel over mijn arm heen. Maar al snel hoorde ik wat anders. het was een knal, een knal van een pistool. Ik wist niet hoe snel ik naar mijn buik moest grijpen. Een aantal tranen liepen over mijn hooft heen. 'Ach wat ben je een zielig arm meisje' sprak de man, toen herkende ik de stem. Nathan, mijn enige echte broer. Zelf kon ik al niks meer uit brengen. Een trap in mijn rug maakte de pijn alleen maar erger, ik was niet bang. Nergens meer voor, ik ging de dood te ge moet. Dat was zeker, maar ik deed het voor iemand waar ik van hield en dat voelde goed. Al snel hoorde ik nog een aantal knallen en veel pijn, ik voelde mezelf helemaal warm en nat. Nat van het rode bloed uit mijn lichaam. Bij elke pijn scheut die ik voelde kneep ik mijn ogen dicht.
Het laatste wat ik hoorde wat een zachte stem. 'Bedankt Rose' Sprak ze stem, de stem van Jack. En toen wist ik het, het was tijd voor mij om te gaan. Alles werd koud en ik zweefde weg.
Curiosity
Aantal berichten : 164 Registratiedatum : 17-03-12 Leeftijd : 25
Wie ben ik? Naam: Margaux
Onderwerp: Re: mijn eerste one shot wo 21 maa - 20:56
Onderwerp: mijn eerste one shot 
